به نقل از «ایسنا»

راهکار داشتن نیت صادق و قلوب پاک / ده دلیل عدم اجابت دعا در کلام پیامبر اسلام(ص)

تاریخ انتشار: ۲۱ فروردین ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۴۹۶۶۴۳

استاد درس خارج فقه و تولیت حوزه علمیه حضرت آیت‌الله جلالی خمینی(ره) در مراسم احیای شب قدر، ده دلیل عدم اجابت دعا در کلام پیامبر اسلام (ص) را تبیین کرد.

به گزارش ایسنا، آیت‌الله حاج شیخ رضا جلالی خمینی در مراسم احیای شب قدر که شامگاه دوشنبه (۲۱ فروردین‌) همزمان با شب ضربت خوردن حضرت امیرالمومنین علی علیه السلام در مسجد احمدیه و با حضور جمعی از استادان و طلاب حوزه علمیه حضرت آیت الله جلالی خمینی رحمت‌الله علیه و سایر گروه‌های مردم برگزار شد، با اشاره به فضایل ماه مبارک رمضان، گفت: بهترین توصیف درباره عظمت شب قدر در قرآن کریم آمده است و اهمیت این شب را بالاتر از هزار ماه عنوان کرده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این استاد درس خارج فقه افزود: پیامبر اسلام صلوات الله علیه در روایتی با شرح اهمیت ماه رمضان و اعمالی که باید در این ماه باعظمت انجام داد، به مردم توصیه کردند که انسان با نیت صادق و قلوب پاک باید زندگی کند و خدا را عبادت کند. حضرت رسول اکرم صلوات الله علیه فرموده‌اند که چه مواردی برای دعا کردن و اجابت دعا لازم است که نیت صادق و قلوب پاک، از شرایط آن است.

تولیت حوزه علمیه حضرت آیت‌الله جلالی خمینی(ره) اضافه کرد: شرک نسبت به خداوند خلاف نیت پاک است. فرموده‌اند شرک، گناه عظیمی است و در روز قیامت، فرد مشرک آمرزیده نمی‌شود. در روایت بشارت داده‌اند کسانی که وضو می‌گرفتند از سوی خداوند اشاره می‌شود، صورت افرادی که جزو اشقیا هستند به خاطر همین وضو گرفتن، سوزانده نشود. در ادامه روایت آمده است که به دلیل قرآن خواندن و مسجد رفتن برخی دیگر از اعضای این افراد نیز سوزانده نمی‌شود؛ هرچند این افراد چون کارهای‌شان را برای غیر خداوند انجام می‌دادند، جهنمی هستند.

آیت‌الله جلالی خمینی در ادامه با بیان این‌که قلب‌ها مورد هدف و تهاجم شیاطین است، گفت: قلب به سرعت می‌تواند انسان را به خداوند برساند به همین دلیل شیطان، قلب را احاطه می‌کند. شاید انسان رکوع انجام می‌دهد و خضوع دارد ولی گاهی نیت‌ها پاک نیست.

این استاد درس خارج فقه اظهار کرد: توصیه کرده‌اند یکی از راه‌های داشتن قلب پاک و نیت صادق، هم‌نشینی با علما است. در زمان انبیای گذشته، وسوسه‌ها کم بود ولی در حال حاضر، وسوسه‌ها بسیار زیاد است. در چنین شرایطی باید رفت، سوال کرد و قلب را مملو از حکمت در نتیجه هم‌نشینی و بهره‌مندی از علما کرد. پیامبر اسلام صلوات الله علیه در پاسخ فردی که از ایشان پرسیدند «چرا با وجود این‌که خیلی دعا می‌کنیم، دعاهای‌مان اجابت نمی‌شود» ده دلیل را فرمودند. یکی از این دلایل، تبعیت کردن از شیطان است. مشغول بودن به عیوب مردم از دلایل دیگر است.

تولیت حوزه علمیه حضرت آیت الله جلالی خمینی(ره) در ادامه با بیان این‌که ماه رمضان و شب‌های قدر، ایام و لیالی دعا کردن است، گفت: دعا کردن ما باید همچون دعا کردن حضرت یونس در دل ماهی باشد زمانی که حضرت بونس، دل از همه برید و نجات خود را فقط از خداوند طلب کردند. امیرالمومنین علی علیه السلام نیز در شب‌های ماه رمضان مدام مشغول عبادت، نیایش و دعا بودند.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: لیالی قدر شب نوزدهم ماه مبارک رمضان پيامبر اكرم ص موانع اجابت دعا نیت صادق قلب های پاک کیومرث پوراحمد دفاع مقدس سی امین نمایشگاه قرآن کریم سه کام حبس ادیب یزدی گردشگري لیالی قدر شب نوزدهم ماه مبارک رمضان کیومرث پوراحمد دفاع مقدس سی امین نمایشگاه قرآن کریم پیامبر اسلام الله علیه نیت صادق دعا کردن

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۴۹۶۶۴۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

اگر مطهری و مبارزه او با تحجر ادامه داشت...

مرتضی مطهری یک شخصیت تمام نشدنی در گذر زمان است و تا امروز معادلی که جامعیت او را داشته باشد بر افکار عموم و خصوص رخ نکشیده!

من اولین بار نامش را از پدرم شنیدم که با او از سالهای درسهای فقه واصول امام خمینی آشنا بود و در دهه چهل متواضعانه گاه بیگاهی درتهران پای سخنرانی آن بزرگوار حاضر میشد و به یاد دارم مرا که در سن کودکی بودم به سالن سخنرانی او بُرد تا حضرت مطهری را ببینم.

ارتباط مرموزی بین من و استاد مطهری ایجاد شده بود تا سال ۶۰ که با کتاب داستان و راستان او آشنا شدم و در سال های بعد در حد توان ناچیز فکری خود با دیگر آثار استاد شهید آشنا شدم و یک به یک نوشته هایش را غذای مغز و روح خویش نمودم و این سفره فکری و اطعام معرفتی تا امروز ادامه داشته و دارد و خلاصه؛ "با مطهری زندگی میکنم" و حاضر به جایگزین کردن دیگری و دیگران بجای او نیستم چون تا کنون جایگزینی برای مطهری -خداراشاهدمیگیرم- که پیدا نکرده ام!

مطهری که من شناختم با توجه در آمیختگی بیش از سی ساله افکارم با آثارش، کلید شخصیتش؛ در "فهم عمیق او از دین ، و درک درست جامعه ، و عرضه خوبِ یافته هایش" است.

توضیح این ادعا چنین است؛

۱ - شهید استاد مطهری یک شخصیتِ جامعِ علمی بودکه دگراندیشان را تحمل میکرد. او گذشته از اینکه یک فیلسوف بود و فلسفه را هضم کرده بود، در فقه یک فقیه بود، و مهمتر ؛ با آثار نویسندگان دنیای خود ، حتا با دگر اندیشان آشنا بود ودر مواجه با نام یک نویسنده غربی و یا دگراندیش حیرت زده نمیشد.

این جمله شگفت آور که هیچ گاه عملی نشد ، از اوست؛ " می‌باید دانشکده الهیات به هر قیمتی شده فردی مارکسییسم رادر این دانشکده دعوت کندتامسائل مارکسیسم را تدریس کند. بعد ما هم می‌آئیم و حرف‌هایمان ‌را می‌زنیم. هیچ کس هم مجبور نیست‌ منطق ما را بپذیرد."

و میگفت: "من به جوانان و طرفداران اسلام هشدار میدهم که خیال نکنند راه حفظ معتقدات اسلامی، جلوگیری از ابراز عقیده دیگران است. از اسلام فقط با یک نیرو می شود پاسداری کرد و آن علم است وآزادی دادن به افکار مخالف و مواجهه روشن و صریح با آنها."

۲ - آیت الله مطهری به عمقِ "دین" سفرِ علمی کرد. عمقِ دین بمعنای فهم و اجتهاد در فقه نیست .

اجازه دهید سخنی از استادبزرگوارم آیت الله وحید خراسانی که در درس داشتند تقدیم کنم که فرمودند: "تفقه در دین ؛ متفاوت از تفقه در ابواب فقه، طهارت تا دیات است ، این یک قسمت از دین است نه تمام دین؛ بعض الشیء لیس بالشیء»

در مورد "فقه مطهری" دامنه سخن وسیع است. خلاصه آن این است که او میگفت : "تمام مطالب دو جلد کفایه الاصول را در مشت دارم" ، و در درسهای عمومی آیت الله بروجردی و درسهای خصوصی امام خمینی توانست به رتبه بالای "اجتهاد" برسد و فقیه شود،  ولی نه یک فقیه متعارف مانند دیگران که حداکثر یک حاشیه بر "عروةالوثقی" و یا "مکاسب شیخ انصاری" اضافه کند، بلکه وی فقیهی بود که باید تفقه او درچگونه باز کردنِ گره های کور را از زندگی فردی و اجتماعی مسلمین دیدکه درآثارش مانند؛ کتاب "حجاب" و نیز "نظام حقوق زن" و یا "اسلام و مقتضیات زمان" رصد کرد. او از خاستگاه فقه سنتی با بازاندیشانه، پیوند بین نص و زندگی را رقم زد.

۳ - استادمطهری از تحجر فاصله داشت.

اوتوانست بااین روش درست مراجعه به متون اصیل دینی وعدم دخالت حب و بغض ها، از تحجر و دگم اندیشی وسنت گرایی های نامعقول دور شود.

آقای مطهری بر بافت فرسوده؛ بنایِ فقه و فلسفه و تفسیر بنا نکرد. استاد عزیز آیت الله جوادی در درس میفرمود: "در تمام رشته ‌ها ما تا نقشه جامع علم آن رشته را نداشته باشیم، هر فتوایی که در درون آن بدهیم به صورت بافت فرسوده است؛ مثل کسی که شهر را بخواهد اداره کند، تا نقشه جامع شهر را نداشته باشد، هرگونه ساخت و سازی داشته باشد طولی نمی‌کشد که بافت فرسوده می‌شود." مطهری نقشه جامع "شهرعلم" را داشت.

مطهری عزیز، در حد میسور بین علم و دین را آشتی میداد و عامل همبستگی عالمان و دانشمندان بود. علوم انسانی و تجربی را احترام میگذاشت همانطور که علوم اسلامی را ارج مینهاد تاجاییکه واجب علی کل مسلم  را به تمام علوم بشری سرایت میداد ودر عین اینکه به آداب و فرهنگ و دانش خودی باور داشت، اما هیچ گاه این باور باعث تمسخر و یا بی اعتنایی به ره آور غرب نمیشد. اوهیچ گاه شبهه وشبهه دار را رمیِ به بی دینی نمیکرد و هیچ گاه در مثل تریبون دینی نمازجمعه آنان راتهدید به ارهاب -ترور- نمیکرد.

امروز؛ مادربرابر دوگانگی سازی بین دین و هرچیزی که نیاز بشر است قرار گرفته ایم! مانند علم ویا فلسفه ویا بهداشت ویا تکنولوژی ودانش درغرب .. و نیزازسوی دیگر مواجه با تغییر در مفاهیم بدیهی مانند؛عدالت،عصمت،قدرت و.. هستیم‌!

بگمانم؛اگر مطهری ومبارزه اوباتحجر ادامه داشت، شرائط متفاوتی داشتیم.

۴ - آیت الله مطهری از محو شدنِ در شخصیتها بر حذر  بود و شخصیت پرست نبود. او نه وابسته به فرد، و نه وابسته به هیچ تشکیلات سیاسی و غیر سیاسی بود. او درعین اینکه به امام خمینی عشق داشت و از بردن نام او اشک می ریخت و وابسته عاطفی و تحصیلی به او بود اما وابسته فکری نبود که سرسپرده باشد، مطهری نه تنها خود اهل دست بوسی و پا بوسی نبود ، بلکه ؛ بسی پهلوانانه بر سرسپردگی ، چاکری ، تعصب و اطاعت بی چون و چرا  ، چنان تیغ نقد میکشید که آه از دل مریدبازان به آسمان بلند می شد.

او در نقدِ عالمانه ی دو بخش کوشا بود ، یعنی ؛ نقد "ارباب قدرت"  و نقد "ارباب دیانت".

استاد شهید مطهری چه زیبا گفت: "مقام حکومت، ملازم با مقام قدسی نیست و هر مقام غیرمعصومی که در وضع غیرقابل انتقاد قرار گیرد، هم برای خودش خطر است و هم برای اسلام، من مانند عوام فکر نمی‌کنم که هر که در طبقه مراجع قرار گرفت مورد عنایت خاص امام زمان است و مصون از خطا و گناه و فسق است."

۵ - استاد مطهری در پیدایش انقلاب بهمراه همراه امام خمینی نقش موثر یک مجاهد و نیز یک ایدئولوگ را داشت ، اما این ، باعث نمیشد که چشم بر حقائق و یا نارسائی ها و یا حقوق مردم ببند و مدافه جریان حاکمیت باشد.

او چنین میگفت :

"این انقلاب به شرطی در آینده محفوظ خواهد ماند و به شرطی تداوم پیدا خواهد کرد، که قطعاً مسیر عدالت خواهی را برای همیشه ادامه بدهد. یعنی دولت‌های آینده واقعاً و کلاً در مسیر عدالت اسلامی گام بردارند، برای پر کردن شکاف‌های طبقاتی اقدام کنند. تبعیض‌ها را واقعاً از میان بردارند .. من تأکید می‌کنم اگر انقلاب ما در مسیر برقراری عدالت اجتماعی به پیش نرود، مطمئناً به نتیجه نخواهد رسید و این خطر هست که انقلاب دیگری با ماهیت دیگری جای آن را بگیرد."

استاد مطهری دم از معنویت بدون عدالت نمیزد چون بر این اندیشه بود که ؛ "نبود عدالت در جامعه؛ پایه معنویت را متزلزل خواهد کرد و چون باعث محرومیت‌ میشود ، محرومیت عامل ایجاد عقده‌های روانی است و عقده‌های روانی تولید انفجار خواهد کرد!"

شهید مطهری برای حق به هرگونه رفتار ناروایی که با متن دین و حقوق مردم در تضاد بود را ممنوع میدانست ، چون بر این باور بود: «برای حق باید از حق استفاده کرد و اگر من بدانم که با یک دروغ، امشب همه گناهکارانِ شما توبه میکنند و نمازِ شب خوان میشوند، اسلام به من اجازه چنین کار [دروغی] را نمیدهد.»

بعد از ملاحظه مطالب پنج گانه تقدیم شده ، آیا به نظر شما "مطهریِ امام خمینی" تکرار شد؟